Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γράψεις για το μαρτύριο που βίωσε η Ελένη. Είναι τρομακτικό και μόνο να σκεφτείς την αγωνία και το φόβο θανάτου μέχρι να επέλθει το τέλος. Ενώ απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή η κάθε λέξη που θα εκφράσεις, ώστε να μην γίνει άλλο ένα καρφί στο σταυρό του μαρτυρίου της.
Η φοβερή ιστορία της Ελένης, δεν θα πρέπει να παραμείνει στο μυαλό και την συνείδηση μας ως απλά ένα αποτρόπαιο έγκλημα που σιγά σιγά θα ξεχαστεί, αλλά ως ένα παράδειγμα για το που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη συμπεριφορά και παράνοια.
Μια απόδειξη και επαλήθευση ότι τα πάντα είναι πιθανά. Μια ιστορία που από τύχη έγινε γνωστή. Ενώ αυτή την στιγμή κάπου, από κάποιον ή κάποιους. Κάποια ή κάποιος βιώνει ή πρόκειται να βιώσει κάτι παρόμοιο.
Το κυνήγι και η θανάτωση μελών του ίδιου είδους είναι ένα χαρακτηριστικό που συναντάται στα πρωτεύοντα θηλαστικά. Κάθε άνθρωπος μπορεί να κυνηγήσει, βασανίσει και σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο. Όμως η εμπειρία και οι έρευνες μας δείχνουν ότι το συναισθηματικό κόστος τέτοιων πράξεων, είναι τεράστιο. Ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να αγνοήσει με την θέληση του την ανθρώπινη φύση των θυμάτων του.
Υπάρχει όμως μια ιδιαίτερη κατηγορία που είναι πραγματικά ικανή για όλα. Τα αρπακτικά.
Άτομα χωρίς καμία αίσθηση ανθρωπιάς, με κανένα σεβασμό στις κοινωνικές νόρμες.
Αν ένα αρπακτικό επιθυμήσει κάτι θα κάνει τα πάντα για να το αποκτήσει. Αντικειμενικός σκοπός είναι η επιθυμία. Ο παράγοντας άνθρωπος, απλά δεν υφίσταται.
Όταν ένα αρπακτικό σας βάλει στον στόχο του, έχει ήδη αποφασίσει, ότι αυτό που θέλει από εσάς είναι πιο πολύτιμο από εσάς. Δεν έχει κανένα συναισθηματικό βάρος για τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει ώστε να αποκτήσει αυτό που θέλει.
Τέτοια αρπακτικά είναι και οι δυο στυγεροί δολοφόνοι της Ελένης. Άτομα που θα επιτεθούν χρησιμοποιώντας την τακτική του αιφνιδιασμού και της αγριότητας για να εξουδετερώσουν κάθε αντίσταση.
Τα αρπακτικά που κατακρεούργησαν την Ελένη δεν έχουν καμία σχέση με άλλου είδους εγκληματίες. Ο κοινός εγκληματίας μπορεί να χρησιμοποιήσει βία ως μέσο για να αποκτήσει κάτι. Για τα αρπακτικά, η ίδια η πράξη της βίας είναι ο λόγος που αυτή διαπράττεται. Σκοπός είναι το ίδιο το έγκλημα.
Τα αρπακτικά χρειάζονται χρόνο και απομόνωση για να ολοκληρώσουν το αρρωστημένο σχέδιο τους. Πληροφορία ιδιαίτερα πολύτιμη για την πρόληψη τέτοιων εγκλημάτων. Η προσπάθεια απομόνωσης ή η εισβολή στο σπίτι, θα δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο.
Τα αρπακτικά ως βασική στρατηγική, χρησιμοποιούν την γοητεία και την αστραπιαία επίθεση. Το θύμα θα πέσει εύκολα στην παγίδα του να εμπιστευτεί έναν φιλικό και γοητευτικό άτομο. Όταν τα αρπακτικά νιώσουν ότι έχουν την απαραίτητη απομόνωση, τότε θα επιτεθούν, χωρίς να αφήσουν κανένα περιθώριο στο θύμα να αντιδράσει.
Μια άλλη στρατηγική των αρπακτικών, είναι ο εκφοβισμός. Η λάμα ενός μαχαιριού, η αγριεμένη φωνή και η επιθετική στάση του σώματος του αρπακτικού, σε συνδυασμό με άσκηση βίας, θα μπλοκάρουν και ακινητοποιήσουν εύκολα το θύμα.
Τέτοια άτομα γνωρίζουν τόσο καλά πως να πετύχουν τον στόχο τους, που με τον τρόπο τους θα δώσουν την εντύπωση στα θύματα τους, πως αυτά επιλέγουν.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που θύματα βιασμού, δεν καταγγέλλουν τον βιασμό τους στις αρχές, γιατί δεν μπορούν να εντοπίσουν τη νοητή γραμμή μεταξύ κοινωνικής συναναστροφής και βιασμού. Το αρπακτικό είναι φίλος, γνωστός, συγγενής, συμμαθητής και μετά την δεύτερη έξοδο για ποτό, επέρχεται ο βιασμός. Το θύμα αυτόματα θεωρεί ότι κανείς δεν θα το πιστέψει ή θα το κατηγορήσουν ότι “τα θέλε”, αφού είχε επιλέξει να βγει μαζί του.
Το αρπακτικό ολοκλήρωσε επιτυχώς το έργο του, με πιθανότητα την επανάληψη της πράξης του στο ίδιο άτομο.
Τα αρπακτικά επιλέγουν τα θύματα τους ώστε οι ίδιοι να ρισκάρουν όσο το δυνατόν λιγότερο. Για αυτό και οι περισσότερα επιθέσεις πραγματοποιούνται από άνδρες με θύματα τις ευάλωτες ομάδες όπως γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με αναπηρίες.
Ο εγκληματικός παραλογισμός μπορεί να αυξηθεί, στην περίπτωση που οι δράστες / αρπακτικά είναι νεαρής ηλικίας. Η ανολοκλήρωτη προσωπικότητα και η έλλειψη εμπειριών σε συνδυασμό με την ανάγκη αναζήτησή κύρους, μπορεί να οδηγήσει νεαρά άτομα σε ιδιαίτερα ειδεχθή εγκλήματα.
Ο τραγικός χαμός της Ελένης, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αφορμή για σκέψη. Να γίνει το μαρτύριο της ασπίδα προστασίας για άλλους ανθρώπους. Η Ελένη μας διδάσκει ότι η ανθρώπινη φύση δεν έχει όρια, οι ευκαιριακές φιλίες μπορεί να κρύβουν παγίδες και η εμπιστοσύνη είναι μια έννοια πολύπλοκη. Αν τα συνειδητοποιήσουμε αυτά, τότε η Ελένη θα μεταμορφωθεί στον φύλακα άγγελο όλων μας.
Όσο και να θέλουμε είναι αδύνατον να εξαλείψουμε τέτοια φαινόμενα. Μπορούμε όμως να ευχηθούμε ότι η Ελένη θα φωτίζει από ψηλά, ώστε κανένα αρπακτικό να μην μπορεί να βρει σκιά για να κρυφτεί.
Βασίλης Πετρίδης
