Η χρήση οξέων ή άλλων χημικών που χρησιμοποιούνται για πολεμικούς σκοπούς με σκοπό να σκοτώσουν, τραυματίσουν ή εξουδετερώσουν ανθρώπους, ορίζονται από το ΝΑΤΟ ως πολεμικές χημικές ουσίες και κατατάσσονται στην κατηγορία του χημικού πολέμου.
Η χρήση υγρών και ιδιαίτερα οξέων όπως το θειικό οξύ, γνωστό από τον μεσαίωνα και ως βιτριόλι, από τη λατινική λέξη vitreus, δηλαδή γυαλί, λόγω των ένυδρων θειικών αλάτων του που έχουν υαλώδη εμφάνιση, είναι ένα ιδιαίτερα συχνό μέσο πρόκλησης θανάτου ή βαρύ τραυματισμού.
Τέτοιου είδους τακτικές ανήκουν στην κατηγορία των ασύμμετρων απειλών. Δηλαδή, μεθοδολογίες που αναιρούν τους κοινωνικούς, ποινικούς και ηθικούς κανόνες της μάχη, ενώ ως όπλα χρησιμοποιούνται χαμηλού κόστους υλικά και μέσα.
Τα αποτελέσματα μιας ασύμμετρης απειλής τόσο σε ανθρώπινες ζωές, όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ανυπολόγιστες.
Άλλα μέσα που μπορούν να έχουν επιθετική ή αμυντική εφαρμογή σε μια μάχη, μπορεί να είναι: νερό, αλκοόλ, υγρά καύσιμα, μπογιές, κόλλες, εντομοκτόνα, ουρά, πτύελα, αίμα (μολυσμένο ή μη), κόπρανα, κ.α.
Η χρήση τέτοιων όπλων, αιφνιδιάζει το θύμα ώστε ο δράστης να συνεχίσει το σχέδιο του με πιο αποτελεσματικές μεθόδους ενώ στην περίπτωση ισχυρών χημικών θα προκληθούν άμεσες σωματικές και ψυχολογικές βλάβες με μεγάλη πιθανότητα πρόκλησης ενός ιδιαίτερα επώδυνου θανάτου.
Σύμφωνα με την Μητροπολιτική αστυνομία της Αγγλίας, διαψεύδεται η άποψη ότι οι επιθέσεις με οξύ γίνονται πιο συχνά σε γυναίκες. Τα στατιστικά δείχνουν ότι τα 2/3 των περιπτώσεων αφορά άνδρες. Ενώ σπάνια συνδέονται με εγκλήματα τιμής όπως ο περισσότερος κόσμος πιστεύει.
Μια ερευνά του καθηγητή Simone Harding, στο West London University, μας αναφέρει ότι οι επιθέσεις με οξύ συνδέονται με την βία μεταξύ συμμοριών.
Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλά κρούσματα επίθεσης με οξύ. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια ιδιαιτέρα επικίνδυνη απειλή. Ένα θανάσιμο όπλο που είναι πολύ εύκολο κανείς να βρει, να κρύψει και να χρησιμοποιήσει.
Μοναδικός τρόπος για προστασία από μια τέτοια επίθεση δεν είναι άλλος από την πρόληψη. Οι κοινωνικές επαφές, σε συνδυασμό με τον έλεγχο και την αξιολόγηση του περιβάλλοντος που ζω, κινούμαι και εργάζομαι, θα δώσει τις απαιτούμενες πληροφορίες να αναγνωρίσω και αποφύγω τέτοια περιστατικά.
Ενώ θα πρέπει να κατανοήσω απόλυτα, ότι τα ιδιαιτέρα ριψοκίνδυνα σημεία να δεχτώ οποιαδήποτε επίθεση είναι τα 10 πρώτα και τα 10 τελευταία μέτρα που υποχρεωτικά διανύω. Είναι τα μέτρα που δεν αλλάζουν και δεν μπορείς να αποφύγεις. Η είσοδος και έξοδος στο σπίτι και η είσοδος και έξοδος στη δουλειά είναι αναπόφευκτα. Όπως η είσοδος και έξοδος από το αυτοκίνητο ή η καθημερινή αναμονή στα μέσα μεταφοράς.
Άρα αν μου είναι δύσκολο να είμαι όλη μέρα σε επαγρύπνηση. Ας προσπαθήσω να είμαι τουλάχιστον στα σημεία που επαναλαμβάνω καθημερινά και δεν μπορώ να αλλάξω.
Βασίλης Πετρίδης Επικεφαλής Εκπαιδευτής KMS Security Manager (CBRNE) ΕΚΠΑ