top of page

Συνέντευξη του Imi Lichtenfeld στο περιοδικό People 1976

Updated November 15, 1976 12:00 PM


Μπορεί να λέγεται "Κοσέρ Κουνγκ Φου" αλλά η νέα πολεμική τέχνη του Imi Lichtenfeld είναι μια τέχνη θανατηφόρα

"Προσπάθησε να με στραγγαλίσεις, σε παρακαλώ", ο 66χρονος Imi Lichtenfeld από το Τελ Αβίβ ζητά ευγενικά από έναν από τους μαθητές του. Καθώς ο νεόκοπος αθλητής επιτίθεται, η άκαμπτη παλάμη του Imi εκτοξεύεται και μπλοκάρει τον αεραγωγό του επιτιθέμενου. "Δεν ήθελα να παλέψω. Τώρα δεν θέλεις να παλέψεις εσύ. Στην πραγματικότητα, είσαι τυχερός αν είσαι ακόμη ζωντανός".

Ο Imi, με ύψος 1,68 εκατοστά και βάρος 68 κιλά, είναι ο δημιουργός μιας θανατηφόρας πολεμικής τέχνης που ονομάζεται Κραβ Μαγκά. Το όνομά της προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις κραβ που σημαίνει πάλη και μαγκά που σημαίνει επαφή. Για τους αμύητους είναι "κοσέρ κουνγκφού".

Έχει αναγνωριστεί διεθνώς, με έξι κατόχους μάυρης ζώνης. Όμως, στην καθαρή μορφή του, το κραβ μαγκά είναι υπερβολικά επικίνδυνο για μαζικούς διαγωνισμούς. "Όταν μια πολεμική τέχνη γίνεται άθλημα, όπως για παράδειγμα το τζούντο, οι θανατηφόρες κινήσεις της πρέπει να περιοδιστούν", λέει ο Imi. Αυτό διαλύει την βασική αρχή του κραβ μαγκά: Ο αγώνας τερματίζει αυτόματα, αποτελειώνοντας τον αντίπαλό σου".

Ο Imi διδάσκει σε ένα γυμναστήριο έξω από το Τελ Αβίβ. Δεν έχει παιδιά, ζει μαζί με την γυναίκα του τα τελευταία 16 χρόνια, την Ελάνα. Όταν ο ισραηλινός στρατός σχηματίστηκε το 1948, ήταν λοχαγός, υπεύθυνος για κάθε εκπαίδευση μάχης σώμα-με-σώμα. "Αυτό που δίδασκα, αφηγείται, ήταν ένας συνδυασμός τζούντο, καράτε, αικίντο, κουνγκφού και μποξ". Οι τακτικές του είναι πλέον το στάνταρ στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις. Εάν οι Ισραηλινοί στην πρόσφατη επιχείρηση Entebbe πολεμούσαν με τους Ουγκαντινούς σώμα με σώμα, θα χρησιμοποιούσαν το κραβ μαγκά.

Ο Imi προγραμματίζει τους μαθητές του σαν υπολογιστές. "¨Οταν έχεις όλες τις δισκέτες αποθηκευμένες στο κεφάλι σου", υπόσχεται, "μπορείς να νικήσεις τον καθένα. Τα μάτια σου υπολογίζουν τη γωνία που σχηματίζει το σώμα σου με αυτό του αντιπάλου και κάνουν τους μαθηματικούς υπολογισμούς για λογαριασμό σου".

Η ουσία του κραβ μαγκά είναι η οικονομία κινήσεων σε συνδυασμό με δημιουργική ανάπτυξη επί των υπόλοιπων πολεμικών τεχνών, τις οποίες ο Imi θεωρεί πολύ άκαμπτες. Οι μαθητές του Imi μαθαίνουν να περιορίζουν τα χτυπήματα των αντιπάλων του στο εξωτερικό μέρος των χεριών και των ποδιών τους, καθώς αντεπιτίθενται στον λαιμό, την κοιλιά, το στήθος, τη βουβωνική χώρα. "¨Εχω αναπτύξει μια κίνηση με μαχαίρι", λέει ο Imi, "που κανένας αντίπαλος δεν μπορεί να μπλοκάρει. Όμως δεν θα ήθελα να την καταθέσω σε έντυπη μορφή. Θα ήταν υπερβολικά επικίνδυνο".

Ο Imi μεγάλωσε στην Μπρατισλάβα, στη Τσεχοσλοβακία, όπου ο πατέρας του, Samuel, ήταν επιθεωρητής της αστυνομίας, και πρωτοπόρος πανευρωπαϊκά στις πολεμικές τέχνες. "Ϊδρυσε μια σχολή ζίουζίτσου το 1907", θυμάται ο Imi. Ήταν καλός αστυνομικός. Έπρεπε να είναι σκληρός για να μπορέσει να επιβιώσει".

Έτσι έκανε κι ο Imi. "Άρχισα να μάχομαι τον αντι-σημιτισμό στη δεκαετία του '30", αφηγείται. "¨Οταν οι συμμορίες της χιτλερικής νεολαίας απομονώναν Εβραίους νέους στους δρόμους, τότε ήταν είτε παλεύεις είτε τρέχεις. Κατάλαβα ότι η πάλη ήταν πιο ικανοποιητική".

Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, Ο Imi υπηρέτησε με ένα τάγμα Τσέχων εξορίστων, στο οποίο προσχώρησε αφότου διασώθηκε από ένα βυθιζόμενο πλοίο στην Μεσόγειο, μέσω ενός βρετανικού αντιτορπιλικού. Το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του πέθανε στους ναζιστικούς θαλάμους αερίων. Με το τέλος του πολέμου, εγκαταστάθηκε στην Παλεστίνη. Ως πολίτης από το 1963, ο Imi ακόμη εργάζεται όλη μέρα, ειδικευόμενος στην εκπαίδευση αλεξιπτωτιστών, κομάντο και καθηγητών φυσικής αγωγής.

Σήμερα ο Imi εργάζεται πάνω στην τροποποίηση του κραβ μαγκά, ούτως ώστε η μη-θανάσιμη αυτοάμυνα να μπορεί να διδαχθεί στην ισραηλινή νεολαία. "Θέλω ο καθένας σ' αυτή τη χώρα, να είναι έτοιμος να παλέψει".


Τα δικαιώματα της ελληνικής μετάφρασης ανήκουν στο Κέντρο Πολιτισμού Ισραηλινών Τεχνών ”Imi Lichtenfeld” / Krav Maga Science


135 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page